Betekenis van niet limitatief
Het limitatieve van de lijst betekent dat alle personen, objecten en diensten die niet op de lijst staan per definitie vallen onder het decentrale domein. Het centraal bevoegd gezag is de minister van Justitie en Veiligheid, die haar taken heeft gemandateerd aan de NCTV. Over de uitslag van de scriptieprijs zal niet worden gecorrespondeerd, de jury staat vrij een afweging te maken, de bekendgemaakte criteria zijn daarbij leidend maar niet limitatief. There will be no correspondence regarding the result of the thesis prize, the jury is free to make a decision, the published criteria are guiding but not limitative. Betekenis van niet limitatief Niet oneindig. Iets dat limitatief is, stopt op een bepaald punt en er is geen uitbreiding mogelijk. Het wil zeggen dat er een grens is, en dat kan voor heel veel dingen gelden en bijvoorbeeld betekenen dat bepaalde regels op niet alles van toepassing kunnen zijn.
Voorbeeld niet limitatief In Nederland waren bijvoorbeeld stalking (tot ) en bestialiteit (tot ) lange tijd niet strafbaar. Het burgerlijk wetboek bevat een limitatieve opsomming van zakelijke rechten. Het is dus niet mogelijk om zelf een nieuw soort zakelijk recht te vestigen buiten deze rechten om.
Juridische betekenis Wilt u graag de betekenis weten van juridische termen in de rechtspraak? Hier vindt u een juridische begrippenlijst van a tot z.
Niet-limitatieve opsomming
Een limitatieve opsomming (ook wel een uitputtende opsomming genoemd) is een (wettelijke) opsomming waarop geen uitbreiding mogelijk is. Het resultaat is dat de regeling slechts van toepassing is op de specifieke gevallen. Niet-limitatieve Opsommingen. Een niet-limitatieve opsomming daarentegen, is een opsomming waarbij er ruimte is voor andere items die niet expliciet worden genoemd. Het is een open lijst. Bijvoorbeeld, als een toeristische gids zegt: "Je kunt bezoeken: het museum, het park, de dierentuin, enz.", dan is dat een niet-limitatieve opsomming.- Niet-limitatieve opsomming Niet-limitatieve opsomming. Wordt meer bepaald als een dienstverrichting beschouwd, de uitvoering van een contract (d.i. een overeenkomst tussen twee partijen met de bedoeling rechtsgevolgen teweeg te brengen), dat één of meerdere handelingen tot voorwerp heeft die worden opgesomd in artikel 18, § 1, tweede lid, van het Wetboek en die hierna.